Dit is een van de gebeden die ik misschien wel het meeste gebeden heb toen ik nog op Ibiza was. God, help mij om door uw ogen te kijken naar alle mensen die ik ontmoet en zie. En dat gebed was elke dag weer nodig, want als ik met mijn eigen ogen ging kijken dan was er alleen maar veroordeling en veel onbegrip. Maar met Gods ogen kon ik liefdevol naar iedereen kijken, zag ik de schoonheid van iedereen en de gebrokenheid die ze met zich meedroegen. Met Gods ogen kon ik in een seconde van ze houden en ze met geduld en respect behandelen. Gods ogen, die alleen maar liefdevol naar ons kijken.
En misschien is dat ook wel een van de dingen die ik hier in Nederland nog dagelijks kan toepassen. Het is elke dag weer mijn uitdaging, om door Gods ogen naar de mensen te kijken die ik ontmoet, spreek en zie.
Mijn werk is weer begonnen, met al zijn uitdagingen in het contact met pubers. Soms halen ze het bloed onder je nagels vandaan, maar ik vind het bijzonder om te merken dat ik nu telkens kan denken: Bar, houdt van ze, behandel hen liefdevol en kijk eens met Gods ogen naar ze. Het maakt een verschil in het contact, een groot verschil! In hun soms onhandelbare gedrag, mag ik mijn leerlingen nu bevestigen in hoe mooi en waardevol ze zijn; en daarbij breken ze soms voor mijn ogen, hoewel ze heel hard hun best doen dit niet te laten zien.
Zonder Gods ogen had ik het werk op Ibiza niet kunnen doen; dan had ik heel boos geworden als iemand over mij heen overgaf of zich onhandelbaar gedroeg. Maar met Gods ogen kreeg ik geduld en eindeloze liefde voor de mensen die we ontmoette.
Zoals het nummer Mended van Matthew West zegt:
When you see broken, beyond repair;
I see healing beyond belief.
When you see too far gone,
I see one step away from home.
When you see nothing but damaged goods,
I see something good in the making.
I'm not finished yet;
When you see wounded, I see mended.
En dat is hoe God naar ons en deze wereld kijkt. En dat is dan ook hoe wij naar de mensen in onze omgeving mogen kijken! Dat is dan ook de uitdaging die ik jullie wil meegeven, bid voor Gods ogen en leer te kijken hoe Hij kijkt; het gaat je wereld veranderen. En nee, het is niet altijd gemakkelijk, but nobody said it would be easy!
Hoe ik er in zit? Ik kwam deze week een woord tegen wat het precies omschrijft: Monachopsis - The subtle but persistent feeling of being out of place. Ik voel me nog niet thuis; ik mis Ibiza verschrikkelijk en vind het ook rot om niet meer in Zwolle te wonen. Maar ondanks dat, geniet ik enorm van mn werk en van de rust die ik hier heb.
Daarnaast? Daarnaast wil ik iets met jullie delen. Afgelopen jaar heb ik op een avond van mijn studentenvereniging gesproken over Ibiza en na die avond merkte ik dat ik het ontzettend tof vond om te spreken voor mensen over datgene wat Ibiza mij leert. En daarvan zit nu heel erg veel opgesloten in mij, maar ik heb het idee dat ik daar weer van moet gaan uitdelen. Ik wil tot mensen spreken en hen inspireren over wie God is en wat Hij allemaal doet! En daarbij wil ik jullie hulp ook inschakelen; mocht je mensen kennen die mij hierbij kunnen helpen of weten van mogelijkheden, let me know!
Tot slot de prachtige woorden van het lied Come Alive:
Through the eyes of men it seems there's so much we have lost. But we know that You are God, yours is the victory. We know there is more to come, that we may not yet see!
x
Geen opmerkingen:
Een reactie posten